Kiedy można zastosować Europejski Nakaz Zapłaty?
Przeprowadzenie procedury w zakresie Europejskiego Nakazu Zapłaty wymaga przede wszystkim sporządzenia pozwu zgodnie z przepisami kodeksu postępowania cywilnego oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1896/2006 z dnia 12 grudnia 2006 r.
Pozew może dotyczyć wszystkich spraw cywilnych i handlowych, z wyjątkiem:
spraw skarbowych, celnych lub administracyjnych,
roszczeń przeciwko państwu,
spraw dotyczących praw majątkowych wynikających ze stosunków małżeńskich, testamentów i dziedziczenia,
upadłości, likwidacji, układów związanych z niewypłacalnością spółek,
zabezpieczenia społecznego,
roszczeń wynikających z zobowiązań pozaumownych, chyba że są one przedmiotem umowy między stronami lub nastąpiło uznanie długu, lub dotyczą długów oznaczonych wynikających ze współwłasności mienia.
Ponadto aby móc złożyć pozew o wydanie Europejskiego Nakazu Zapłaty bezsporne roszczenie pieniężne musi być wymagalne w chwili wniesienia pozwu.
Odsetek można żądać jedynie do dnia wyrokowania.
Pozwany nie jest w żaden sposób informowany o postępowaniu przed faktycznym wydaniem Europejskiego Nakazu Zapłaty. Jeżeli spełnione są wszystkie warunki, sąd tak szybko jak to możliwe, zwykle w terminie 30 dni od wniesienia pozwu, wydaje Europejski Nakaz Zapłaty.
Pozwanemu przysługuje prawo do wniesienia sprzeciwu od Europejskiego Nakazu Zapłaty w terminie 30 dni od jego doręczenia. Wniesienie sprzeciwu skutkuje kontynuowaniem postępowania przed właściwym sądem polskim, w którym został wydany Europejski Nakaz Zapłaty.
Jeżeli sprzeciw nie zostanie złożony (co dzieje się najczęściej) sąd polski stwierdza wykonalność Europejskiego Nakazu Zapłaty przez co jest on uznawany i wykonywany w innych Państwach Członkowskich UE.
Kolejnym krokiem jest skierowanie do właściwego komornika wniosku o wszczęcie egzekucji przeciwko polskiemu dłużnikowi.